سلام 

یکی دو روزه که یکی از آیدی مسنجرم عجیب مزاحمت ایجاد کرده ونمیدونم چه جوری با اون برخورد کنم؟! عجیب آدم سمجیه دست بردار هم نیست.

هر وقت پا میذارم تو این دنیای مجازی دایم در حال ایجاد مزاحمته!(به قول بچه‌ها چلّ چلّم کرده)تا اینکه امروز باز آف گذاشته بود منم ایگنورش کردم ولی نمیدونم چند تا آیدی داره ویه سره داره مزاحمت ایجاد میکنه.

خیلی وقت بود که مسنجرم رو باز نکرده بودم تا اینکه یکی از صمیمی‌ترین دوستانم رفته پاکستان واونجا تشکیل خونواده داده و داشتم با اون چت میکردم.

حلا ما هم انواع واقسام مزاحمت رو داریم هم تلفنی که قدیمی‌ترینشه و اینترنتی،اس ام اسی،که یه اس ام اس اشتباهی میدن وبعد دنبال ارتباط!قدیم ‌ترها وقتی ما بچه بودیم می‌اومدن دم در خونه وزنگ میزدن ودر میرفتن.حالا هم ظهر ها میان وتوپ میخوان و...................... انتا انواع واقسام مزاحمتا.

این یه مساله بود برام که خواستم یه جوری از ذهنم دورش کنم!

پ ن:فردا امتحان دارم و هنوز دور نکردم.
پ ن1:لطفا مزاحم نشیم هر کدوممون به نوبه خودمون.
پ ن2:دعایادتون نره. 

سلام
اول از همه عیدتون مبارک.

بعدش هم بیایم یاد بگیریم دروغ‌های به این گنده‌ای نه به خودمون بگیم ونه به بقیه.

نمیخوام بگم همش دروغه‌ها ولی خیلی‌هاش حقیقت نداره.اگه واقعا کسی معنای دوست‌داشتن رو بفهمه............!! که نمیفهمه.

اینا هم دنبالش باشه بد نیست. 

وقتی کسی را دوست دارید، حتی فکر کردن

^{به او باعث شادی و آرامشتان می شود}

^{وقتی کسی را دوست دارید، در کنار او که}

 ^{هستید، احساس امنیت می کنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش،}

 ^{ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، زمانی که در}

 ^{کنارش راه می روید احساس غرور می کنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، تحمل}

^{دوری اش برایتان سخت و دشوار است.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، شادی اش برایتان زیباترین}

 ^{منظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیاست.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، حتی تصور بدون}

 ^{او زیستن برایتان دشوار است.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، شیرین ترین لحظات}

 ^{عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده اید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید برای}

 ^{خوشحالی اش دست به هر کاری بزنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، هر چیزی را}

 ^{که متعلق به اوست، دوست دارید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، در مواقعی که به بن بست}

 ^{می رسید، با صحبت کردن با او به آرامش می رسید.}

^{وقتی کسی را دوست دارید، برای دیدن}

 ^{مجددش لحظه شماری می کنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید از}

^{خواسته های خود برای شادی او بگذرید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، به علایق او}

 ^{بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید به هر}

 ^{جایی بروید فقط او در کنارتان باشد.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، ناخود آگاه}

 ^{برایش احترام خاصی قائل هستید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، تحمل سختی ها برایتان}

 ^{آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، او برای شما زیباترین و}

 ^{بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه}

 ^{می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، با موفقیت و}

 ^{محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی معناست.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست.} 

 

^{وقتی کسی را دوست دارید، در دل زمستان}

 ^{هم احساس بهاری بودن دارید.} 

 

^{به راستی دوست داشتن چه زیباست، این طور نیست؟}

سلام.

مضرات سیگار بر کسی پوشیده نیست و همه کم و بیش در مورد اون و ضررهای اون باخبرن و نیازی نیس حرفای تکراری بزنم.

خب، اصل مطلب:

اگه بخوایم یه آدم سیگاری رو تو دسته‏بندی انسان‏ها قرار بدیم ، تو رده‏ی «بیماران روانی» قرار می‏گیره!

1. انسان خودش رو بیش‏تر از هر کسی توی این عالم هستی دوس داره و این خوددوستی اون باعث ترقی و پیش‏رفت‏های اون تو زندگیش می‏شه؛ چون برای خودش اهمیت قائله و این باعث می‏شه که سایرین نیز به اون اهمیت بدن و انسانی قابل‏اعتماد باشه. اما زمانی که به سیگار رو میاره، به همه چیز پشت‏پا می‏زنه... به زندگی، به هدفی که برای اون خلق شده، و هدفی که خودش تو زندگی اونو دنبال می‏کنه و قراره به اون برسه. چنین انسانی چطور می‏تونه ادعا کنه که اطرافیانش رو دوس داره و نسبت به اونا بی‏اهمیت نیس؟! آیا عقلانیه که بگیم یه آدم سیگاری، مسئولیت‏پذیره و قابل اعتماده؟! اگه نظر کسی اینه که باید (ببخشیدا) به عقلش شک کرد!

2. خود شخص سیگاری می‏دونه که کارش زشته و حتی فرزند و اطرافیانش رو از کشیدن سیگار منع می‏کنه (مگه این‏که شیطان‏صفت باشه و بخواد بقیه رو هم مثل خودش به منجلاب بکشه!)، ولی با این حال خودش این کار رو انجام می‏ده! و این بیان‏گر «ضعف شخصیت» اونه. چنین شخصی از چیزی که می‏دونه مضره نمی‏تونه دل بکنه، چطور می‏تونه از گناهانی که درک دقیق ضررهاشون نیاز به علم فراوان و حتی چشم برزخی داره دوری کنه؟؟؟!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن: حالا اگه هنوز می‏خواین جیگرتونو بدین به سیگار تا بخوره و براتون دودش کنه... بسم‏الله!

سلام!
          امروز خیلی خوشحالم. خیلی !
شاید شما که منو تا حدی میشناسید بپرسید چه عجب! تو که نه شادیهات به آدم رفته نه غمات. هر وقت دلت بخواد میری و هر وقتم نه برمیگردی!
شاید بگید بابا دختر تو چته معلوم هست؟
یه روز میای در مورد بستن وبایی مینویسی که نعطیل شدن، یه روز خودت می‏بندی و میری و دوباره میای...
همه اینا برا اطرافیانم هم سؤاله اونم خیلی بزرگ! عجیبه نه؟
اما...!!

همیشه به همه میگم !
بابا گیر ندید! همینه که هست! من همینم که میبینید !
        انسانی که ما باشیم از چی میاد؟ از نسی! آفرین دمم گرم!
دست‏نوشته‏هام هم مال خودمه و دوست ندارم به اونا دل خوش کنم. یه روز از غم میگم، یه روز از شادی. یه روز دلم از بر و بچ پره، یه روز نه!
نسی معنیش آسون آسونه! یعنی فراموشی! و زمانی هم که به باب افعال برده میشه متعدی میشه، یعنی فراموش‏کار.
خاطرات و ثبت اونا کاری بسیار پسندیدست که اگه بعضی وقتا بعضی از اونا رو فراموش کنیم خیلی بیشتر به نفعمونه!
منم از این قاعده مستثنی نیستم و به خاطراتم دل نمی‏بندم تا کمتر آسیب ببینم.

اگه یه کم به دور رو برمون نگاه کنیم، علی سنتوری‏های زیادی رو می‏بینیم که زندگی می‏کنن و تعداد اندکیشون این شانس رو پیدا می‏کنن که به زندگی دوباره برگردند و بسیار دیدیم که تو همون حال خرابشون موندن و جون دادن و هیچ کسی هم نپرسید عاقبت این بنده‏ی خدا چی شد؟!
واقعاً زندگی کردن تو این دنیا این‏قدر پوچ و بی‏معنی شده؟!
تا چه حد یه انسان می‏تونه سنگ‏دل باشه که شریک و همسر خودش رو رها کنه و به اون تو نابودیش کمک کنه؟!
اگه از همون روز اول هانیه‏های دور و برمون کم نیارن و همسراشون رو تو راه اشتباهی که می‏رن رها نکنن هیچ وقت زندگی‏شون به لجن کشیده نمی‏شه!

امام حسن مجتبی علیه‏السلام:
نشانه‏ی برادری، وفاداری در سختی و آرامش است.

تا چه حد به عزیزانمون تو سختی‏ها کمک کردیم و رهاشون نکردیم؟!
چی باعث این همه سردی توی زندگی گرم و عاشقانه‏ی ما آدما میشه؟!
چه طور می‏شه شخص ثالثی میاد تو زندگی بدون این‏که بفهمیم و زمانی متوجه می‏شیم که دیگه خیلی دیره؟!

هانیه‏های اطرافمون زیاد شدن و علی‏سنتوری‏هام تک و تنهاتر. یه فکری بکنیم به حال خودمون!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن: پس از یه استراحت کوتاه، برگشتم! (شیدا)

سلام

اولاً پیام‏های گروهی رو زیاد جدی نگیرین! یه عمریه هر چی پست می‏نویسم کسی محل نمیده! اما از اونجا که ما ایرانیا مرده‏پرستیم، تا گفتم شیدایی میخواد تعطیل بشه همه اومدن ببینن چه خبره!

ثانیاً حالا که تا اینجا اومدین، بی‏بهره نرین! اینم از پست امروز:

اساسی‏ترین تفاوت انسان با دیگر موجودات، داشتن اختیاره. ما می‏تونیم به اختیار خودمون مسیر زندگیمون رو انتخاب کنیم. منتها باید بدونیم که هر مسیری بالاجبار به یه مقصدی ختم میشه. پس اگه توی هر انتخابی از بین چند گزینه یه گزینه رو انتخاب کردیم، باید:

1. دقت کنیم نتیجه‏ای که این انتخاب برامون داره (مقصد مسیر انتخابی) نسبت به نتیجه‏ی گزینه‏های مشابه، مطلوبیت بیشتری برامون داشته باشه.

2. وقتی یک گزینه رو انتخاب کردیم (قدم توی یک مسیر گذاشتیم)، دیگه به گزینه‏های دیگه فکر نکنیم و حسرت اونا رو نخوریم و همه‏ی توجهمون رو روی همین انتخاب معطوف کنیم تا زودتر به مقصد مطلوبمون برسیم.

پس:

1. وقتی از بین ده نوع غذا، قرمه‏سبزی رو انتخاب کردین، دیگه حواستون به مرغ و کباب نباشه، وگر نه قرمه‏سبزی براتون زهرمار میشه!

2. وقتی از بین چند تا گزینه همسرتون رو انتخاب کردین، دیگه به گزینه‏های دیگه فکر نکنین و همه‏ی تلاشتون رو صرف خوش‏بختی با همسرتون کنین!

3. بین (1) و (2) هیچ ارتباطی وجود نداره. جسارت نشه! زندگی مشترک خیلی مهمه و اصلاً قابل قیاس با یه وعده غذا نیست. اگه میخواین خوش‏بختی رو به معنی واقعی کلمه تجربه کنین، به هر کی دروغ میگین به همسرتون دروغ نگین! حتی اگه عادت دارین به خودتون دروغ بگین!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن: شیدا بنا به دلایلی یه مدت از صحنه‏ی وب‏نویسی دوره. فعلاً من به جاش می‏نویسم. قصور قلمم رو به پای شیدا ننویسین!