گاهی گمان نمی کنی ولی می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود
مولای من
ماه را دوست دارم نه به خاطر آنکه زیباست نه!که زیبایی او بسی کوچک است در برابر زیبایی تو
بلکه او را دوست دارم که از آن رو که در بسیاری از شبها تو را دیده است.
آقای من
بگو آیا به دیدار این بنده ناچیز نمیآیی؟
بگو این شیدای دیوانه سرمست تو چه کند با این غم عظیم که هیچ تصویری از تو در این صفحه غم دیده دل ندارد؟!
بگذار با این غم عظیم و این دیدهگان پر آب به دیدار ماه روم تا شاید او شاهدی باشد از برای دیدن تو که شاید لحظه ای تو نیز در چهره ماه بنگری تا شاید ثانیه ای نگاهمان هر دو بر دیده ماه باشد واو رابط میان ما.
مولای من
روزگارم بر خلاف آرزوهایم گذشت........
میگذرد............
خواهد گذشت.
