مطب دکتر خانوم منشی:بفرمایید وی آی پی....چه قدر دیر اومدید سر کار خانوم.....شما ساعت 4:30 وقت داشتید
من:ممنون.تهرانه دیگه چه کارش میشه کرد.
منشی:لبخند.بفرمایید.امروز خیلی شلوغه امیدوارم اذیت نشید.
من:ممنون
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اتاق وی آی پی.
بیمار دکتر که برای معاینه بعد عمل اومده بود لبخندی زد و جا برای نشستن به من معرفی کرد.
من:لبخند ممنونم همین جا میشینم راحت باشید خواهش میکنم.
بیمار:.....
من:....
بیمار:....
من:......
اینا(........)یعنی سکوت!
بیمار لبخندی زد و دعوتم کرد که با هم ژورنال ببینیم منم قبل کردم.
بیمار:دلهره دارید؟
من:نه ولی نگران دخترم هستم که خونه است
بیمار:خب میرید خونه دیگه نگرانی نداره
من:بله ولی من از کرج اومدم و چهار ساعته همینجوریش علاف شدم.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بیمار:بهتون نمیاد چقدر زود مادر شدید.
من:لبخند خالی
بیمار: لبخند.
من:شما هم بچه دارید؟
بیمار:نه!!جدا شدم.بعد از چهار سال زندگی مشترک.
من:تعجب در عین حال با سوال چرا؟
بیمار:خیانت کرد!منم بعد دو سال فهمیدم.بازیگر خوبی بود.روز دادگاه هم گفت:لذتی که تو عشق حرام هست در حلال نیست.
بیمار:لبخند مصنوعی.
من:عذاب وجدان.
من:بی خیال الان زندگی کن بدون دغدغه هر وقت هم خواستی یه همسفر انتخاب کنی اینبار با چشم باز انتخاب میکنی و اگه گفتی باید چی تو اخلاقش نمود داشته باشه؟
بیمار:شاید به قیافه ام نیاد ولی اگه تدین و اخلاق اسلامی داشته باشه همه چی حله.باور کن نمیذاشتم آب تو دلش تکون بخوره!!
من:ایراد نداره از سرش هم زیاد بودی....خلایق هر چی لایق.
بیمار:دوست داشتم سه تا بچه دورتا دورم رو بگیرند و .....سکوت کرد و سرش رفت تو ژرنال
من:راستی عملت عالی بوده ها که اینقدر خوب و سر حالی!!
بیمار:آره دکتر خوبیه همینکه جای بخیه نداره جای خیلی شکر داره!!(جراحی بدون ناحیه برش)
من:یکم حرفایی در مورد عمل و نحوه اون که کمی رنجشش فراموش بشه.
لذت حلال و حرام دارای مراتب و درجات است. امکان دارد کاری در نزد انسانی لذت حلال داشته باشد ولی همان کار در نزد مقربان و خاصان درگاه الهی ناگوار و غیرلذیذ به حساب آید.
چنانکه از معصومین روایت شده که: هر لذتی هر چند حلال هم باشد اگر در راه قرب حق و یاد او و انس با او نباشد، آن را گناه دانسته و از خداوند درخواست آمرزش می کنند.( منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه2، ص: 44)
امیرمؤمنان(ع) در حکمت 390 از نهج البلاغه می فرماید:اوقات مؤمن سه بخش است:بخشی برای عبادت و ارتباط با خداوند و بخشی برای اداره معاش و تأمین مخارج زندگی و بخشی برای تأمین لذت های حلال و مطلوب و غیر حرام.
مراد از لذت حرام این است که انسان از راههایی که شرع اجازه نداده است غرایز خودش را ارضاء نماید
ارضای تمایلات و خواهش های دل به هر صورت و در هر شرایط شادی آور نیست. گاه پرهیز از لذت حرام، لذت بخش تر از رسیدن و نیل به آن لذت است.
امیرمؤمنان(ع) در حکمت 121 از نهج البلاغه در این باره می فرماید: «شتان ما بین عملین:عمل تذهب لذته و تبقی تبعته و عمل تذهب مؤونته و یبقی اجره» ؛ «چقدر فاصله بین دو عمل دور است:عملی که لذتش می رود و کیفر آن می ماند و عملی که رنج آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است».
یا علی.......
