سلام:

دیروز عصر هنگام قدم زدن تو کوچه مون البته به منظور پیاده روی خونه ها رو میدیدم که همه در حال نو شدن و تمیز شدن بودند همه منازل وسایلی داشتند که بیرون بذارند و مورد استفاده شون نباشه! همین طور که راه میرفتم چشمم افتاد به کیسه بزرگ اسباب بازی های سالمی که خراب نبودند و صاحب خونه از جا تنگی یا هم از شدت ترکیدن اتاق بچه اون ها رو بیرون گذاشته بود.کیسه های لباس هم به چشم میاومدن انگار اون خونواده قصد رفتن به خارج از کشور رو داشتند که اکثر لباسها و لوازم آشپزخونه و ..... رو بیرن گذاشته بودند و مقداریش هم به بیرون پرت شده بود.موقع برگشتن خانومی رو دیدم که در حال گشت زدن میون اون وسایل دور ریخته بود و مقدار قابل توجهی هم از قبیل لباس و...... تا لوازم برقی آشپزخونه برای خودش جمع کرده بود.بنده خدا صورتش رو طوری پوشونده بود که کسی نشناسدش!توجهم خیلی زیاد جلب شد که مگه میشه تو محله ما افرادی باشند که بضاعت مالی نداشته باشند و بتونند خونه ای رو اجاره کنند در بهترین وجه برای اونها که شارژ ماهی 200 هزار بدن اون هم بدون حساب کردن اجاره منزل و سایر هزینه ها؟از نظر من محال بود که اون خانوم اهل این محله باشه!منتهی حدس زدم شاید کارگر منزلی باشه که اینجا میشناسنش و نمیخواد شناخته بشه.

 

همیشه هنگام خریدن اسباب بازی یا هم کتاب برای ریحانه جان سعیمون بر اینه که زیادی نخریم و بتونه با اون ها کاری انجام بده.شاید هم به اندازه انگشتان دست تا به حالا براش اسباب بازی خریده باشیم.ریحانه جان قلکی داره که هر وقت پولی میخواد بره بازار خرج کنه همون مقدار برای کودکان بی بضاعت کنار میذاره که اونها هم بتونند برای خودشون چیزی بخرند! 



 در شب اربعین حسینی آیت الله وحید خراسانی در مورد اکرام یتیم اینگونه میفرمایند که مقداری از آن را در اینجا گذاشتم!

 الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ". کفالت یتیم و حفظ یک یتیم، چون تمام تعلق به پدر است، و او اصل این فرزند است و وقتی اصل رفت فرعِ بی اصل به قدری مورد لطف خداست که دستی که بر سر یتیمی کشیده بشود به عدد هر مویی که آن دست بر آن موی بگذارد، حسنه ای ثبت می شود، ولی متن روایت این است: "أَشَدُّ مِنْ یُتْمِ الْیَتِیمِ الَّذِی انْقَطَعَ عَنْ أَبِیهِ یُتْمُ یَتِیمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِه". این افراد امتی که ولیّ شان غائب است و سرپرستشان در حجاب اختفاست، این یتم اشد از هر یتمی است "وَلَا یَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَیْهِ وَلَا یَدْرِی کیف حُکْمَهُ فِیمَا یُبْتَلَى بِه‏". اگر این یتیم یتمش تصور بشود او یتیم جسم است این یتیم روح است او یتیم دنیا است این یتیم آخرت است؛ "وَلَا یَدْرِی کیف حُکْمَهُ فِیمَا یُبْتَلَى بِهِ مِنْ شَرَائِعِ دِینِه‏ الا..." و در این حرف تنبیه آن چرا که باید برای اهلش بگوید فرمود

"أَلَا فَمَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا عَالِماً بِعُلُومِنَا وَهَذَا الْجَاهِلُ بِشَرِیعَتِنَا الْمُنْقَطِعُ عَنْ مُشَاهَدَتِنَا یَتِیم‏ "ٌ، اما چه یتیمی؟ یتیمی است که در دامن اوست. این تعبیر عجیب است. این ایتام آل محمد در دامن شمایند که عمری در علوم اهل بیت جان کندید. الا... باز دو مرتبه بعد از آن تنبیه الا دوم، آن هم از زبان عقل کل، "أَلَا فَمَنْ هَدَاهُ وَ أَرْشَدَهُ وَعَلَّمَهُ شَرِیعَتَنَا کَانَ مَعَنَا فِی الرَّفِیقِ الْأَعْلَى". این بخت، افسوس که مورد استفاده نیست. اگر در این دهه به جائی بروید که آن ایتام، آن منقطعین از شما، هم دفع شبهه کنند و هم تقویت مبانی دین، هم تعلم احکام شریعت سید المرسلین، جزای هر یک از شما معیت با شخص پیغمبر خاتم است اما عمده فقه حدیث است درایت روایت است.
(برگرفته از سایت  http://www.vahid-khorasani.ir/web/index.php?option=com_content&view=article&id=6322:2012-01-13-20-54-36&catid=4:2009-05-17-05-51-07&Itemid=18&lang=fa)

پ ن الف:اگر هر کدام از ما به اندازه نیاز مصرف کنیم هیچ فقیری در جامعه باقی نمیمونه!
ایام به کام.